– „Mitologia” jest opisem najważniejszych mitów greckich, które Parandowski zaadaptował do współczesnego języka i sposobu narracji. – Po raz pierwszy „Mitologia” została wydana w 1924 roku, w następnych latach była wielokrotnie wznawiana. – Opisane mity cechuje prostota stylistyczna oraz wierne opisanie mitów. Dołącz do nas i ucz się w grupie. Madzioro Madzioro 21.04.2020 Polski Gimnazjum rozwiązane Potrzebuję pomocy. Mit o prometeuszu jak najkrutsze wypowiedzi Zeus— bóg nieba i piorunów. Najważniejszy z bogów olimpijskich. Zeus był królem bogów oraz bogiem nieba i piorunów. Był on też uważany przez greków za ojca wszystkich bogów i był on najpotężniejszy z nich wszystkich. Zeus był znany ze swojego temperamentu i skłonności do gniewu, co skutkować miało straszliwymi burzami. 2. Lista bogów greckich. Wśród bogów greckich możemy wyróżnić głównych, najlepiej znanych, odgrywających w mitologii znaczące role, oraz pobocznych, o których mitologia mówi stosunkowo niewiele. 2.1. Główni bogowie greccy. Oto 14 głównych bogów greckich: Prometeusz jest symbolem buntu wobec boga Zeusa oraz miłości do ludzi. Próbuje sprzeciwiać się bogom i dać człowiekowi wolność i niezależność. Pomaga człowiekowi bezinteresownie. Kara, jaka go za to spotyka, wiąże się z niewyobrażalnym cierpieniem. Prometeusz jest postrzegany jako prawdziwy bohater i postać godna naśladowania. Jego odpowiednikiem w mitologii rzymskiej jest Mars. W astronomii identyfikowany z Baranem. Jeden z dwunastu bogów olimpijskich. Pozytywnym jednak aspektem był fakt, że to Ares nauczył ludzkość bezinteresownego bohaterstwa. Eros- w mitologii greckiej bóg miłości i namiętności seksualnej. Grał na lutni podobnie jak Apollo. . Mityczny stwórca człowieka Prometeusz to postać, która łączy w sobie pewne sprzeczności. Z jednej strony jest on altruistą, który gotów jest poświęcić się dla innych, z drugiej jednak strony łamie on zakazy i oszukuje bogów by osiągnąć swój cel. O bohaterskości Prometeusza świadczyć może kilka cech. Pośród nich z pewnością najważniejsze będzie poświęcenie dla idei, niezłomność oraz działanie dla dobra większości. Prometeusz to tytan, który odpowiedzialny był za stworzenie człowieka. Już sam akt stworzenia wymagał od niego sporej odwagi. Wykradł on ogień niebieski, który pozwolił na obdarzenie człowieka duszą. Widząc jak słaby był jego twór, tytan powtórzył swe działania i dał człowiekowi ogień. Widocznym jest, że Prometeusz gotów był do poświęceń w imię działań, w które wierzył. Kolejną z cech charakteryzujących Prometeusza jest niezłomność. Mimo przeciwieństw działał według przyjętego przez siebie schematu. Działanie to doprowadziło do okrutnej kary, jaka została mu wymierzona przez bogów. Najważniejszą z cech, które pozwalają określić tytana jako bohatera jest jednak działanie w imię dobra ludzi. Prometeusz w swoich postępowaniu kierował się dobrem ludzi, nie zaś jednostkowymi interesami. Można by powiedzieć, że podstępność i mściwość Prometeusza świadczą na niekorzyść tytana i nie pozwalają na uznanie go za bohatera. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że podstęp Prometeusza był reakcją na zesłanie na ziemię nieszczęść i trosk. Biorąc pod uwagę całość postawy Prometeusza, trud jaki włożył w swoje działania oraz karę, która go spotkała, można stwierdzić, że Prometeusz jest prawdziwym bohaterem. Altruistą, nie bojącym się konsekwencji i gotowym do poświęceń. Rozwiń więcej Charakterystyka Prometeusza Prometeusz jest bohaterem książki Jana Parandowskiego pt. "Mitologia". Bohater "Mitologii" to dobry tytan, który stworzył człowieka z gliny i łez i dał mu duszę. Był mądrym i dobrym opiekunem ludzi, uczył ich zaradności i pomagał się rozwijać. Aby było łatwiej żyć Prometeusz wykradł ogień bogom z Olimpu i podarował go ludziom. Dzięki temu mogli bronić się przed atakami dzikich zwierząt i chłodem. Gdy Prometeusz, wbrew woli Zeusa, wydarł niebu ogień i nauczył ludzi się nim posługiwać, Zeus zemścił się. Kazał Hefajstosowi ulepić z gliny pierwszą kobietę, którą nazwano Pandora. Każdy z bogów dał jej jakiś sposób unieszczęśliwiania ludzi. Zeus ofiarował jej puszkę, którą miała dać w posagu temu, który ją poślubi. Prometeusz nie ufał Zeusowi i nie chciał od niego darów, ale jego brat Epimeteusz ożenił się z Pandorą i otworzył puszkę. Wyfrunęły z niej na świat wszystkie nieszczęścia, jakie od tej pory trapią ludzi. Prometeusz bardzo kochał ludzi i dla ich dobra po raz drugi przechytrzył Zeusa. Podstępnie podczas uroczystej ofiary, podzielił woła na dwie części. Z jednej strony włożył pod skórę mięso i wnętrzności, z drugiej włożył kości i przykrył je tłuszczem. Jedną z nich miał wybrać Zeus jako ofiarę ludzi na cześć bogów. Zeus wybrał swą część kusząc się na tłuszcz, dzięki temu mięso zostało dla ludzi. Wielki był gniew Zeusa. Ukarał okrutnie Prometeusza, przykuwając go do skały Kaukazu, gdzie orzeł wyjadał mu wątrobę, która ciągle odrastała. Prometeusz był dobry, mądry, odważny i poświęcił się z miłości do ludzi. Czasami był przebiegły, gdy umiał przechytrzyć Zeusa. Wielkimi zaletami Prometeusza były: cierpliwość, troskliwość i opiekuńczość wobec człowieka. Dobry tytan starał się nawet za cenę wystąpienia przeciw bogom dać człowiekowi to, co co było mu potrzebne: sprawność, siłę, umiejętność przetrwania i ogień. Moim zdaniem Prometeusz jest pozytywnym bohaterem, ponieważ z ogromnej miłości do człowieka był gotów znosić męki i cierpienia. Wszystko co robił dla nich, było bezinteresowne i bohaterskie. Uważam, że Prometeusz jest postacią szlachetną i godną naśladowania. W dzisiejszych czasach są także ludzie, którzy potrzebują pomocy. Otrzymują ją od osób, które mają w sobie tak wiele miłości do innych jak Prometeusz. Mit o Prometeuszu jest innym niż teoria czterech wieków podaniem o powstaniu człowieka. Prometeusz był jednym z tytanów. Ulepił człowieka z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś zrobił z ognia niebiańskiego, który wykradł z rydwanu słońca. Człowiek Prometeusza był podobny do wizerunku bogów, ale słaby i bezradny. Dlatego tytan postanowił wykraść bogom Olimpu ogień i nauczyć człowieka używania go, rzemiosł, sztuk. Zeusowi nie podobały się poczynania Prometeusza. Namówił bogów do stworzenia drugiego człowieka – pięknej i urokliwej Pandory, nazwanej tak, gdyż była darem od wszystkich bogów dla ludzi. Podejrzliwy Prometeusz nie przyjął Pandory mimo jej wdzięków. Ale jeden z jego lekkomyślnych braci, Epimeteusz, poślubił tę kobietę. Wkrótce Pandora namówiła męża do otwarcia sekretnej beczki, którą dali jej bogowie. Z puszki Pandory wydobyły się na świat wszystkie smutki, nieszczęścia, choroby, nędze. Prometeusz zemścił się na Zeusie. Zabił wołu, podzielił na dwie części i kazał Zeusowi losować, co będzie odtąd ofiarą dla bogów od ludzi. Zeus wybrał tłustszą część, w której, jak się okazało były same kości. Dla ludzi Prometeusz zostawił dobre mięso. Król bogów ukarał Prometeusza, przykuwając go do skał Kaukazu. Samotny i zniewolony cierpiał katusze, gdy każdego dnia przylatywał wygłodniały orzeł i wyjadał wątrobę, która każdej nocy odrastała Prometeuszowi. Prometeusz to symbol boga cierpiącego z miłości do ludzi. Ludzie pozbawieni przewodnika stawali się źli i występni. Zeus zesłał na nich potop, ale nie wszyscy zginęli. Ziemia zaczęła żyć na nowo i ludzie także. Wkrótce, mimo iż ród ludzki nie zmieniał postępowania, nie pamiętał kary, Zeus przestał nękać ten artykuł?TAK NIEUdostępnij

prometeusz w oczach bogów jaki jest